Και έλεγα ποιόν μου θυμίζει, ποιόν μου θυμίζει;
Πολύ γελάσαμε με το πρωτότυπο αστείο αυτουνού με το ένα β.
Κυκλοφόρησε πρωί- πρωί μια κηδεία, σαν αυτές που πουλάνε στα γήπεδα και κήδευε το Λουκα.
Το τι γέλια κάναμε δεν λέγεται. Χτυπιόμασταν κάτω.
Απίθανο όλοι τρέχαμε να το βγάλουμε φωτοτυπία.
Το κολλάγαμε παντού.
Γειά σου ρε Στέφανε το άξιζες που σε βγάλαμε πρόεδρο.
Να ζήσεις λεβέντη μας.
Καλά του έκανες που ήτανε ο μοναδικός δήμαρχος που ερχότανε στις κινητοποιήσεις μας.
Μαζί με τον δικό σου τον Ευγενικό είσαστε σίγουρα το ΑΧΤΥΠΗΤΟ ΔΙΔΥΜΟ.
Λίτσα η Γαρυφαλλίτσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου